Welke taal wordt er in Cuba gesproken? Officiële en andere meest gesproken talen

De officiële taal van de Republiek Cuba is Spaans, zoals iedereen weet. Dit idioom wordt op het eiland gesproken door 11 miljoen Cubaanse inwoners, die praktisch 100% van de bevolking van het land vertegenwoordigen. Het is niet verwonderlijk dat de officiële taal van Cuba het Spaans is, want dat is wat de meeste staten in Zuid- en Midden-Amerika gemeen hebben: 20 landen in deze gebieden gebruiken het als hun officiële taal. Het is een van de talen die worden gesproken in Mexico, Costa Rica en Bolivia, bijvoorbeeld. Uitzonderingen zijn echter enkele van de grote Amerikaanse landen: de taal van Brazilië is namelijk Portugees.

Hoewel de Republiek Cuba zich jarenlang in een situatie van isolement ten opzichte van andere landen bevond, kon het land een multiculturele bevolking handhaven, en daarom verspreidden zich ook andere talen over het grondgebied, vooral in de 17e en 18e eeuw, toen het land onder Spaans koloniaal bewind stond. De meest gesproken talen zijn echter Cubaans Spaans en Haïtiaans Creools.

Cubaans Spaans is de Spaanse taalvariant die in Cuba wordt gesproken en behoort tot de West-Iberische taalgroep. Het is een subdialect van het Caribisch Spaans, verrijkt en gewijzigd onder invloed van de taal van de Taino-indianen, die al op het eiland leefden voordat het onder Spaanse heerschappij kwam. We kunnen vandaag de dag nog steeds woorden vinden die terug te voeren zijn op de taal van de Taino, zoals "canoa", "hamaca", "tabaco" en "carey".

Vanwege zijn oorsprong lijkt het Cubaans Spaans qua uitspraak en woordenschat veel meer op de variant van het Spaans die in de regio Andalusië wordt gesproken, en nog meer op dat van de Canarische Eilanden. Dit komt doordat er in de 19e en 20e eeuw een grote toestroom was van Canarische immigranten naar het eiland, die nieuwe accenten en woorden meebrachten: zelfs vandaag de dag is een 'guagua' op zowel Tenerife als Cuba bijvoorbeeld een bus.

Zelfs op het eiland zelf zijn er verschillen in intonatie en woordenschat, afhankelijk van de vraag of je je in het oosten of het westen bevindt. Het grootste verschil tussen Castiliaans en Cubaans ligt echter in de uitspraak. oefen seseo: alle c's die in het Spaans als een Engelse th zouden moeten klinken, worden gewoon een s.

Een andere eigenaardigheid van het Cubaans Spaans is de vorming van het verkleinwoord, wat gebeurt door de desinences -ico en -ica toe te voegen, terwijl men in het standaard Spaans -ito en -ita moet toevoegen. Er zijn ook veel uitdrukkingen en woorden die eigen zijn aan het eiland, zoals we straks zullen zien, de zogenaamde "Cubanismen".

Zeggen dat de taal die in Cuba wordt gesproken Spaans is, is dus correct, maar niet helemaal volledig. Een Madrileense Spanjaard kan met een Cubaan communiceren en hem begrijpen, ja, maar hij of zij zal zeker talrijke verschillen opmerken en zelfs moeilijkheden ondervinden. Toch is kennis van het Spaans van het schiereiland meer dan voldoende om in Cuba te wonen, te werken of gewoon te communiceren tijdens een vakantie. En bij ons bij Sprachcaffe kun je deze taalvaardigheid direct opdoen en versterken met een studievakantie in Havana, de bijzondere hoofdstad van Cuba! Op deze manier kun je zelf de verschillen tussen Spaans en Cubaans Spaans zien en ter plekke in praktijk brengen.

Er worden in de Republiek Cuba nog enkele andere talen gesproken, die echter niet als officieel worden erkend.

Lucumí: Dit is een kleine taal die veel voorkomt op het eiland, sterk beïnvloed door de Yoruba-taal die vooral in West-Afrika wordt gesproken. Men kan zeggen dat het een mengsel is van Spaans en verschillende Bantoetalen. Lucumí wordt beschouwd als een liturgische taal, wat betekent dat het alleen als tweede taal wordt gebruikt door beoefenaars van Santeria, een uit Cuba afkomstige religie die ook haar oorsprong vindt in de Yoruba-religie. Om deze redenen zijn er geen moedertaalsprekers van het Lucumí.

Gallego: Dit is de variant van het Spaans die in de Galicische regio wordt gesproken en die veel dichter bij het Portugees staat dan waarschijnlijk bij het klassieke Spaans. In Cuba wordt het Gallego vooral gebruikt door Galicische expats die hun nieuwe thuis hebben gevonden op het eiland, en die vooral geconcentreerd zijn in de grote steden.

Corsicaans: Tot slot, een andere van de talen die in Cuba worden gesproken is het Corsicaans, naar het eiland gebracht door Italiaanse immigranten. De taal is afkomstig uit de Franse en Italiaanse regio's Corsica en Sardinië, en heeft dezelfde taalstam als het Toscaans. Het is heel gewoon om Corsicaans te horen spreken in Cuba.
Er zijn ook kleine percentages inwoners die Frans en Italiaans spreken, maar het is ook mogelijk, zij het zelden, om mensen tegen te komen die Russisch en Duits spreken.

Cubanen delen met de meeste Hispanoparlanten een tegenzin om Engels te leren en te gebruiken. Als u als toerist op het eiland bent, zult u zich waarschijnlijk wel kunnen redden in de meer toeristische gebieden, maar over het algemeen spreken de inwoners van Cuba deze taal niet en hebben ze liever dat je ze in het Spaans aanspreekt.

Zoals we al eerder ontdekten, zijn er veel verschillen tussen Cubaans Spaans en klassiek Spaans. Denk maar aan het woord 'Vale', dat op het schiereiland gewoon 'OK, prima, fijn' betekent: in Cuba krijgt het een heel andere betekenis, en klinkt het meer als 'Schei uit!'. Je zult nooit 'vosotros' horen om de tweede persoon meervoud aan te duiden, omdat dat in Cuba niet bestaat: in plaats daarvan wordt alleen 'ustedes' gebruikt, wat in het Castiliaans de beleefdere vorm is om met volwassenen te gebruiken.

Of nogmaals, in het Spaans zeggen we 'coche' om een auto aan te duiden: in Cuba zeggen we 'carro', wat precies overeenkomt met de Portugese vertaling van dezelfde term. Een merkwaardig feit? Het woord 'carro' bestaat ook in het Spaans, maar het betekent 'paardenkoets'. En weet je hoe we dit woord vertalen in het Cubaans Spaans? Precies 'coche'. Kijk dus uit voor het woord 'papaja', dat in het Castiliaans de eenvoudige vrucht is die we allemaal kennen, maar in het Cubaans staat voor het vrouwelijk geslachtsapparaat.

Kortom, er zijn kleine maar belangrijke verschillen die misleidend kunnen zijn voor iemand die het Cubaans Spaans voor het eerst benadert, maar niets dat het begrip op enigerlei wijze belemmert. Naast deze verschillen heeft het Cubaans Spaans een eigen woordenschat, maar ook echte uitdrukkingen die je alleen in Cuba hoort.